drukke weken hier in Namibie

Ha lieve allemaal,

Even een update tussen door.
We hopen met een paar weken ook weer een nieuwsbrief af te hebben.

drukte
Het is hier gezellig druk.
Op dit moment lopen er hier 53 hardwerkende jongelui (incl leiding) uit Den Ham rond.
Ze organiseren sportmiddagen, een soort van vakantie bijbelweek, jongeren avonden en iedereen steekt zijn of haar handen ook uit de mouwen op de bouw. (http://www.diaconalewerkgroepdenham.nl/)

Verder zijn René en Mirjam hier met hun gezin en nichtje en Bert & Carla met hun dochter Janne (http://jannekwakkel.waarbenjij.nu) Elke dag staat er een nieuw verhaaltje op haar site. Janne houdt ook heel erg van foto's maken, hier kun je ook wat foto's van zien onderaan de site.
Vooral met JJ op de foto is helemaal leuk, want.. zegt ze dan,'jouw man is een lekkerstuk'! haha

Verder zijn de collega's van Joanneke weer veilig terug in NL en de familie van Wilfred & Willemien ook.

Al met al erg gezellig maar ook weer heel erg wennen aan de drukte. ‘Normaal’ lopen we hier met vier mensen rond en nu zijn het er toch wel een paar meer.
Ook qua organiseren en regelen zijn we de drukte niet meer gewend.
Maar het is ook wel weer heerlijk om ‘lekker bezig’ te zijn!
Jan Jaap is vooral erg druk met het ‘sportgebeuren’ en de jongeren en Joanneke met de kids en jongeren en rondleidingen geven door Block E. Gaaf om te zien hoe al de kids genieten van al deze extra activiteiten.

Doopdienst:
2 weken terug zijn Willemien en Wilfred gedoopt tegelijk met 3 kids van onze schoolklas. Dit was een mooie gebeurtenis. Hierna zijn we met z'n allen fish & chips gaan eten bij de plaatselijke 'snackbar' Cornelis zijn reactie hierop: 'ik heb nog nooit bij zon lekker restaurant geten...'

begrafenis
Dit weekend hebben we een begrafenis gehad. De vader van een jongen uit de huiswerkklas is overleden. We dachten dat het wel goed zou zijn om naar de dienst te gaan op vrijdag avond.

De dienst was erg moeilijk te volgen aangezien het allemaal in het khoi khoi was en toen de dienst een half uurtje bezig was kwamen we erachter dat er vier kisten voorin de kerk stonden ipv één.
Er werd voor alle mensen tegelijk een dienst gehouden. Bleek dat we gelijk de dienst bijwoonden van de broer van een meisje uit onze schoolklas (neergestoken) en de opa van een meisje uit de schoolklas. Heel apart.

Hardloopwedstrijd
Verder maken we natuurlijk ook allerlei dingen mee met de kinderen van de school en huiswerkklas.
Zo hebben we vier weken terug een heuse hardloopwedstrijd (10 kilometer) gehad bij het RKC. JJ is druk bezig geweest met de voorbereidingen. Zelf heeft hij ook mee gelopen, hij heeft goed gelopen maar ook de wat kleinere kids die mee liepen konden het ook goed bijbenen. Dan merk je toch wel dat het de mensen van hier ‘in het bloed zit’.
Zo heeft Cornelis van de schoolklas de 5e plek behaald. Op blote voeten maar met een ongelooflijk doorzettingsvermogen kwam hij een heel eind. Ontroerend om te zien hoe trots hij was.

En nu heeft hij samen met nog een paar jongens ‘de smaak te pakken’. 3x in de week trainen en een week geleden hebben ze weer aan een hardloopwedstrijd meegedaan in Windhoek en weer heeft Cornelis een prijs gewonnen. Natuurlijk zijn we erg trots en JJ is van plan om meer wedstrijden met ze te lopen en zo kunnen ze ook nog wat geld verdienen.

Huiswerkklas
We hebben twee broertjes in de huiswerkklas (12 en 14) die geen vader hebben die voor ze zorgt en een moeder hebben die heel veel drinkt. Deze moeder werkt op ‘de plaas’. Veel mensen die werk hebben, werken op ‘een plaas’ dit is een boerderij. Ze maken hier schoon of passen op de dieren.
Zo ook deze moeder. Het is mooi dat ze werk heeft maar het probleem is dat ze haar jongens soms weken alleen laat hier in Rehoboth. Zo ook op dit moment. Ze is nu zeker al 5 weken op de plaas en heeft al een paar keer aan ze beloofd dat ze terug komt maar dit doet ze niet.
Ze hebben op het begin wat eten gekregen maar dit is natuurlijk al lang op. Samen leven ze in een blikje van 2x3.

Twee weken terug vertelden ze dit op de woensdag aan mij. We hebben ze toen een bakje eten meegegeven. Omdat er geen moeder is die zorgt dat ze op tijd opstaan en ze naar school toestuurt met een volle maag is het een probleem om de oudste naar school te krijgen (helaas is dit een probleem dat bij veel kinderen in de huiswerkklas voorkomt)
De zondag erna bedacht ik me dat het misschien goed zou zijn om er even heen te gaan.
Ze waren op straat aan het voetballen. Ik vroeg of hij de vrijdag nog naar school was geweest. Helaas was dit niet het geval maar hij had dan ook geen eten meer gehad. Toen ik vroeg wanneer ze voor het laatst gegeten hadden bleek dit het eten te zijn wat ik woensdag aan ze gegeven had.
Op dit soort momenten breekt echt je hart!

Ik heb ze meegenomen naar huis en lekker verwend. Toen we vroegen of ze even lekker wilden douchen met warm water werden ze helemaal enthousiast. Dit hadden ze nog nooit meegemaakt.
Dit was ook de reden dat ze eerst met onderbroek en al onder de douche wilden stappen.
Nadat ze de onderbroekjes uit hadden gedaan schrok ik echt van hoe deze nog met een klein draadje bij elkaar hingen! Gelukkig had Thom (van René en Mirjam) zijn onderbroeken hier aan de lijn hangen en hij is zo lief geweest om twee onderbroeken af te staan.
Zo gaaf om die blije gezichten te zien met zoiets kleins!!

We zijn nu alweer twee weken terug en nog is hun moeder nog niet terug. Je ziet het verdriet hierover ook in de ogen van de jongens en nog… blijven ze hun moeder verdedigen.

Dit probleem van kinderen in de steek laten zie je helaas vaker hier in Rehoboth. Vaak is de drank een grote oorzaak hierin. Zo is er ook nog een baby’tje in het ziekenhuis waarvan de moeder het kind niet op komt halen maar eigenlijk het kind niet af wil staan. Als ze in het ziekenhuis is komt ze dronken aan. Verdrietig om dit te zien.
Maar… ook heerlijk om deze kinderen één of twee keer in de week een knuffel te mogen geven.

Verjaardagen
Willemien was 1,5 week geleden jarig. Tegelijk met haar verjaardag hebben we de verjaardag van alle kids gevierd, dit omdat de kinderen vaak niet weten hoe oud ze zijn en vaak al helemaal niet op welke ze geboren zijn. Dit was echt een feestje.
We hadden voor alle kinderen een cadeautje gekocht. Zo gaaf om te zien hoe blij ze hiermee waren.
Verder kregen de jongeren van de ochtendklas allemaal een feestmuts op. Nou als je in NL 17 jaar bent ga je niet meer de hele dag met een muts oplopen maar deze jongens hebben geen idee wat ‘gewoon’ is en vol trots hebben ze de hele dag met hun muts opgelopen.
Verder hebben we taart gegeten, spelletjes gedaan en film gekeken.

Zo dit was het weer even. We maken hier genoeg mee maar op dit moment terwijl ik dit typ weet ik dit niet meer allemaal naar boven te halen.
Volgende keer meer….

Liefs, Jan Jaap & Joanneke